PENGENALAN

Perkembangan bahasa ialah fenomena yang sangat kompleks dan menarik dalam sejarah manusia. Bahasa merupakan alat komunikasi yang fundamental, memungkinkan manusia untuk mengembangkan idea, pengetahuan, dan pengalaman. Bahasa mengalami perubahan dan perkembangan yang sangat signifikan seiring dengan perkembangan dan perubahan dalam masyarakat, budaya, teknologi dan ilmu pengetahuan. Terdapat banyak istilah mahupun perkataan baharu yang muncul saban hari digunakan bersesuaian dengan disiplin ilmu tersebut. Bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu turut menerima istilah dan perkataan baharu dan digunakan oleh masyarakat Malaysia ketika berkomunikasi. Dalam mencipta perkataan baharu dalam sesuatu bahasa, proses pengayaan berlaku melibatkan bidang fonologi (bunyi bahasa), morfologi (pembentukan kata) dan leksikon (perbendaharaan kata). Menurut Nik Safiah Karim et al. (2015), perkataan baharu muncul bagi mendukung benda, konsep, proses, keadaan atau kejadian baharu yang digunakan oleh pengguna bahasa. Pertambahan bidang ilmu dan ikhtisas yang baharu menyebabkan kemasukan bentuk-bentuk kata pinjaman untuk menampung keperluan peristilahan.

    Dari aspek fonologi, disebabkan interaksi dengan bahasa-bahasa lain khususnya bahasa Sanskrit, Arab-Parsi, dan Yunani-Latin-Inggeris, bahasa Melayu telah mengalami proses peminjaman bunyi daripada bahasa-bahasa tersebut. Bunyi-bunyi ini dipinjam untuk mengadaptasi bentuk kata pinjaman masuk, dengan tujuan memperkaya kosa kata bahasa Melayu.